21 gru 2023
4 minut(y) czytania
Wielu z nas doświadcza nagłego i nieodpartego pragnienia zjedzenia „czegoś słodkiego” i na pewno zastanawiałeś się kiedyś - skąd się to bierze? Okazuje się, że istnieje głębsza relacja między naszym zdrowiem a ochotą na słodycze. Dziś dowiecie się, jak niedobory odżywcze wpływają na nasze preferencje żywieniowe i co tak naprawdę kryje się pod tą słodką zachcianką.
Głównym powodem, dla którego nasze ciało pragnie słodyczy, jest chęć dostarczenia sobie natychmiastowej dawki energii. Cukry proste, takie jak glukoza, są szybko przyswajane przez organizm, stając się dla nas źródłem „paliwa”. Kiedy organizm czuje niedobór energii, wysyła sygnał do mózgu, wskazując, że już czas na dostarczenie dodatkowego "paliwa" w postaci cukru.
Dlatego bardzo często na dietach niskokalorycznych mamy napadowe chęci zjedzenia czegoś słodkiego, bo po prostu brakuje nam energii.
Może się tak zdarzyć także np. po nieprzespanej nocy.
Ochota na słodycze często może wynikać z niedoborów konkretnych składników odżywczych. Miewasz ochotę na czekoladę? Może to oznaczać niedobór magnezu, ponieważ czekolada (zwłaszcza gorzka) jest bogata w ten pierwiastek. Magnez to mikroelement odgrywający kluczową rolę w wielu procesach biologicznych, w tym: w funkcjonowaniu mięśni, w układzie nerwowym, oraz w regulacji poziomu glukozy we krwi.
Jednak jednym z najmniej znanych, ale ważnych aspektów magnezu jest jego wpływ na kontrolę apetytu.
Magnez pomaga w utrzymaniu stabilnego poziomu glukozy we krwi, co jest kluczowe dla kontroli apetytu. Gdy poziom cukru we krwi jest niestabilny, organizm może reagować zwiększoną chęcią spożycia słodyczy, aby szybko podnieść ten poziom.
Podobnie, niedobory witamin, takich jak B6 czy B12, mogą skłaniać nas do sięgania po słodkie przekąski.
Stres i emocje odgrywają istotną rolę w naszych pragnieniach słodkiego smaku.
Pod wpływem stresu, nasz organizm może produkować hormony takie jak kortyzol, które zwiększają ochotę na jedzenie, zwłaszcza na słodycze.
Spożywanie cukru wydaje się być dla wielu ludzi formą natychmiastowego "zabicia stresu" lub złagodzenia napięcia emocjonalnego. Często jedzenie słodyczy staje się naszą „pętlą nawyku”, to oznacza, że na daną sytuację zawsze reagujemy w ten sam sposób, a w tym przypadku zjadaniem słodkich przekąsek. Warto bliżej przyjrzeć się sobie i swojemu nawykowi, ponieważ możemy odkryć, że sięgamy po słodycze, gdy jesteśmy przemęczeni, wzięliśmy na siebie za dużo obowiązków lub brakuje nam energii.
Regularne spożywanie wysoko glikemicznych pokarmów (takich jak ciastka, batoniki, produkty przetworzone) może prowadzić do nagłych fluktuacji poziomu cukru we krwi. Kiedy poziom cukru spada, organizm reaguje poprzez wysyłanie sygnałów głodu, szczególnie w przypadku słodyczy, które szybko podnoszą ten poziom. To staje się błędnym kołem, w którym częste sięganie po słodycze może prowadzić do niestabilności poziomu cukru.
Niechciani goście są niestety dość częstą przypadłością, którą trudno wykryć. Jak odpowiednio przygotować się do badania? (sprawdź artykuł). Jednym z objawów zakażenia poza wzdęciami czy bólami brzucha może być właśnie zwiększona ochota na słodycze, ponieważ to cukier będzie pokarmem i paliwem dla pasożytów. Więcej przeczytasz tu.
Antybiotyki przyjmowane doustnie zaburzają mikrobiom naszego jelita, co często może skutkować przerostem grzybiczym, tzw. kandydozą. Aby upewnić się, czy mamy kandydozę, należy wykonać odpowiednie badania.
Jeśli podejrzewamy u siebie niedobory odżywcze, zakażenie pasożytnicze lub grzybicze, to warto wykonać odpowiednie badania pod okiem specjalisty.
Aby złagodzić ochotę na słodycze spowodowaną niedoborami odżywczymi, ważne jest spożywanie zrównoważonej diety bogatej w różnorodne składniki.
Czasem niezbędna może okazać się suplementacja. (Czym kierować się przy doborze suplementacji, przeczytaj tutaj.)
Pamiętaj, że badanie poziomu magnezu we krwi może wyjść prawidłowe, mimo niedoborów w organizmie.
Regularne spożywanie posiłków złożonych z białek, zdrowych tłuszczów, warzyw i pełnoziarnistych produktów zbożowych może pomóc utrzymać stabilny poziom cukru we krwi.
Natomiast jeśli jemy słodycze ze względów emocjonalnych, to dobrze jest przyjrzeć się swoim nawykom. Pomocne w tym będzie prowadzenie dzienniczka żywieniowego, w którym przez okres 1-2 tygodni zapisujemy: co jemy, w jakiej ilości, o której godzinie, w jakim miejscu oraz jakie mamy wtedy samopoczucie. To może nakreślić nam, w jakich sytuacjach zazwyczaj sięgamy po słodkie przekąski, a zrozumienie to już połowa sukcesu. Czasem niezbędna będzie współpraca z psychologiem, dietetykiem lub psychodietetykiem. (Co jeść aby zapobiec depresji i obniżeniom nastroju, czytaj tutaj.)
