Wciąż wzrasta liczba problemów zdrowotnych związanych z tarczycą, co może wynikać ze wzrostu poziomu zanieczyszczeń środowiska.
Choroby takie jak Hashimoto, Gravesa Basedowa, niedoczynność, nadczynność są powszechnie znane. Większość z nas jest w stanie wymienić choćby jedną osobę w rodzinie, której dotyczy to zjawisko.
Tarczyca jest jednym z najwcześniejszych gruczołów wydzielania wewnętrznego, który pojawia się podczas rozwoju zarodkowego.
Syntetyzuje ona hormony tarczycy (TH), trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę (T4), które są ważne w regulacji dynamicznej równowagi organizmu.
TH odgrywa kluczową rolę w regulacji różnych funkcji fizjologicznych, w tym metabolizmu, wzrostu komórek, rytmu dobowego i rozwoju układu nerwowego.
Zaburzenia w funkcjonowaniu tarczycy mogą prowadzić wielu chorób i korelować nie tylko z tymi wymienionymi wyżej, lista jest długa.
Wciąż wzrasta liczba problemów zdrowotnych związanych z tarczycą, co może wynikać ze wzrostu poziomu zanieczyszczeń środowiska.
Odpady tworzyw sztucznych stanowią współczesny problem społeczny i ekologiczny a powszechna wiedza na temat zagrożenia mikroplastikiem i substancjami chemicznymi zarówno dla zwierząt jak i ludzi jest wciąż ograniczona.
Podczas badań naukowych stwierdzono obecność różnych rodzajów mikroplastiku w ludzkich odchodach, co świadczy o jego obecności w pożywieniu i powinno skłaniać nas nad refleksją dotyczącą realnego zagrożenia.
Być może w tej chwili część z Was pomyślała, że skoro zostały wydalone to znaczy, że organizm poradził sobie z problemem - nic bardziej mylnego, o czym za chwilę.
Pośród 2400 substancji chemicznych sklasyfikowanych jako szkodliwe dla fauny i flory morskiej i lądowej, ponad 1000 to EDC - substancje endokrynnie czynnie.
Wpływają one na nasz układ endokrynny (hormonalny) poprzez zmianę ekspresji różnych receptorów hormonalnych i zakłócanie syntezy, wydzielania, transportu i działania hormonów, prowadząc do nieprawidłowości endokrynologicznych i rozwojowych.
Właśnie o tych substancjach oraz jak ograniczyć zagrożenie będzie pozostała część opowieści.
Mikroplastiki i ich złożone toksyczne dodatki mogą przenikać przez różne błony biologiczne (nawet barierę krew-mózg!) stanowiące naturalne bariery ochronne organizmu. Przez co mają zdolność aby kumulować się i uczestniczyć w procesach biochemicznych w różnych częściach ciała.
Badania wykazują ich zdolność gromadzenia się w takich tkankach jak wątroba, nerki, mózg, śledziona a nawet makrofagach będącymi komórkami odpornościowymi.
Duża, wodoodporna powierzchnia MP (Mikroplastików) sprawia, że są idealnym nośnikiem dla wielu szkodliwych substancji, takich jak EDC, metale ciężkie i inne niebezpieczne substancje chemiczne. Sprawia to, że mogą gromadzić się w organizmach (proces bioakumulacji) i przenosić się wzdłuż łańcucha pokarmowego (biomagnifikacja).
Powoduje kilka wspólnych zmian w zachowaniu, strukturze tkankowej i na poziomie molekularnym.
Wiele substancji szkodliwych, jest dodawanych do mikroplastików jako dodatki lub jest przez nie absorbowana. Są one obecne w różnych formach na niemalże każdym etapie łańcucha pokarmowego.
Wiele z tych substancji albo nie ulega rozkładowi, albo rozkłada się powoli, podczas gdy inne mogą być metabolizowane do związków, które są bardziej toksyczne niż macierzyste substancje chemiczne.
Wracając, do poprzedniego wątku - to, że wraz z kałem część szkodliwych substancji została wydalona nie oznacza, że organizm poradził sobie z całym obciążeniem.
Jesteśmy na nie narażeni niemalże na każdym kroku - poprzez spożycie wody i pożywienia, wdychanie i przez skórę.
Mogą zakłócać różne receptory hormonalne, zakłócając w ten sposób różne osie podwzgórza, takie jak oś podwzgórze-przysadka-tarczyca [HPT], oś podwzgórze-przysadka-nadnercza [HPA] i oś podwzgórze-przysadka-gonady [HPG].
Dodatki takie jak PBDE, BPA, ftalany i cynoorganiczne zaburzają funkcjonowanie tarczycy. Podobnie MPs wraz z towarzyszącymi POPs i EDC, powodują jej dysfunkcję i nieprawidłowości rozwojowe.
POPs (Trwałe zanieczyszczenia organiczne - po angielsku persistent organic pollutants)
EDC (związki endokrynnie czynne, substancje zaburzające działanie układu hormonalnego człowieka)
Nie jesteśmy w stanie uniknąć kontaktu z substancjami potencjalnie niebezpiecznymi nie tylko dla naszej tarczycy, ale zdrowia całego ciała.
W wielu przypadkach, kiedy jesteśmy zdrowi nasz organizm radzi sobie z ich ograniczoną obecnością.
Dbajmy zatem o minimalizowanie ich obecności w naszym codziennym życiu.
Szczególnie istotne zdaje się to być w przypadku osób, które walczą o przywrócenie zdrowia zaburzonej tarczycy.
Substancje endokrynnie czynne mogą pochodzić zarówno z naturalnych, jak i syntetycznych źródeł.
Substancje, których struktura jest bardzo zbliżona do estrogenów, które naturalnie występują w organizmie człowieka. Jest to szeroka grupa, podzielona na podstawie struktury chemicznej i wyróżnia się:
O Izoflawonach jak i Resweratrolu, możecie znaleźć wiele publikacji stawiających w korzystnym świetle - co również jest prawdą.
Pamiętajmy, że niektóre substancje mogą nieść za sobą zarówno korzyści, jak i być pewnego rodzaju zagrożeniem w określonej sytuacji.
Kadm, miedź, kobalt ,nikiel, ołów, rtęć, cyna, chrom, glin, aniony wanadowe i arsenianowe.
Kadm(Cd) w dużej ilości w środowisku: pochodzi ze źródeł przemysłowych (odpady produkcyjne), używa się go również przy produkowaniu baterii, barwników, tworzyw sztucznych oraz można go znaleźć w papierosach, zanieczyszczonych warzywach, owocach, mięsie, rybach, owocach morza i wodzie.
Glin stosowany jest między innymi w antyperspirantach.
Ma on za zadanie blokować wydostawanie się potu na powierzchnię skóry.
Jak wykazały badania, glin wchłania się do organizmu przez skórę, więc częste stosowanie tych kosmetyków (czyli codzienne używanie dezodorantu), będzie prowadziło do jego akumulacji.
Pestycydy
Pestycydy to znane środki stosowane w rolnictwie i ogrodnictwie do ochrony roślin, zwykle są mieszanką związków, przez co działają o wiele silniej na układ endokrynny i cały organizm.
Można je znaleźć nie tylko w żywności, ale również w glebie, wodzie i powietrzu. Nawet jeżeli dane rolnictwo nie używa takich środków (uprawy bio), nie ma pewności, że pestycydy nie występują w tej okolicy.
Bisfenol A - stosowany jest przy produkcji między innymi pudełek na jedzenie, tworzyw sztucznych, klejów czy nawet plomb dentystycznych. Najpopularniejsze źródła bisfenolu to plastikowe pudełka, butelki, paragony. Pod wpływem temperatury, uszkodzeń lub substancji kwaśnych i zasadowych uwalnia się również do pożywienia. Z tego powodu nie zaleca się trzymania butelek w cieple, na słońcu, zgniatania ich i używania plastikowych pudełek do przechowywania żywności.
Mykotoksyny, czyli związki wytwarzające się przez pleśń, mają działanie estrogenne – warto wiedzieć, że przenikają one przez struktury, dlatego nie zaleca się odkrajania części spleśniałego produktu, a całkowite jego wyrzucenie,
Polichlorowane bifenyle (PCB) – związki, które uwalniane są do środowiska w trakcie spalania odpadów różnego pochodzenia,
Dioksyny (PCDD) i furany (PCDF), emitowane podczas spalania odpadów, produkcji stali i innych procesów przemysłowych,
Ftalany, występujące w chemii, kosmetykach, odzieży, zabawkach i wyrobach dla dzieci oraz żywności, do której dostają się z opakowań.
Kontakt ze skórą sprawia niemal natychmiastowe wchłanianie się toksyn do tkanek, bez ich wcześniejszego metabolizmu w wątrobie. Substancje te można również znaleźć w kosmetykach, również tych do higieny osobistej i kremach z filtrami UV. Przykładem takich związków są parabeny, czyli estry kwasu p-hydroksybenzoesowego:
Źródła: