W erze stale rosnącej oporności bakterii na antybiotyki, niezwykle ważne jest, abyśmy jako pacjenci i lekarze ostrożnie nimi gospodarowali.
Według danych podawanych przez Europejskie i Międzynarodowe Towarzystwa Rynologiczne, bakterie są przyczyną tylko od 0,5 do 2% ostrych zapaleń zatok przynosowych.
Infekcja bakteryjna może pojawić się w ostrym zapaleniu zatok przynosowych, ale w wielu przypadkach zastosowanie antybiotykoterapii ma mały wpływ na przebieg choroby. Nie zostało również udowodnione, aby wcześniejsze podanie antybiotyku chroniło przed rozwinięciem potencjalnych powikłań infekcji bakteryjnej.
Większość infekcji górnych dróg oddechowych spowodowana jest przez wirusy, na które antybiotyki nie działają. Nie należy zatem rutynowo, przy każdym przeziębieniu stosować tego rodzaju leków.
Antybiotykoterapia może być wskazana u pacjentów, u których przewidujemy ciężki przebieg choroby, o czym świadczyć może wystąpienie min. 3 z 5 następujących objawów:
W oficjalnych zaleceniach dotyczących terapii ostrego zapalenia zatok przynosowych, ważne miejsce zajmują preparaty ziołowe oparte min. o wyciągi z korzenia goryczki, werbeny, kwiatu czarnego bzu, szczawiu i kwiatu pierwiosnka. (O ziołach przeciwzapalnych, czytaj tutaj).
Udowodniono, że zmniejszają one nasilenie kataru, redukują uczucie niedrożności nosa, ból głowy i uczucie rozpierania twarzy. Rozrzedzają zalegającą wydzielinę, ułatwiając jej oczyszczanie oraz wspomagają swobodne oddychanie przez nos.
Zalecane są zarówno u dorosłych jak i u dzieci powyżej 6 roku życia.
Oprócz preparatów ziołowych koniecznie musimy pamiętać o dostatecznym nawadnianiu doustnym w czasie trwania infekcji oraz utrzymywaniu odpowiedniej wilgotności w pomieszczeniach, co dodatkowo wspomoże ewakuację wydzieliny z zatok. (o odpowiednim nawadnianiu czytaj w tym artykule)
Wskazany jest odpoczynek domowy. Jeżeli musimy w czasie choroby wyjść z domu do apteki, sklepu czy przychodni, nie zapominajmy o noszeniu maseczki, aby uchronić innych przed przeniesieniem zakażenia.